Baharlarımıza Kışı Düşürmeden ...bakışların ne çok yakışıyor sana gözlerindeki heyacanı gördükce yüreğime güneşinin sıcaklığı akıyor gülücüklerine palazlanmış buselerin sevdamızın en derin koylarında mutluluğa yelkenler açıyorum ... hele beni süzmelerin yok mu aklımı başımdan kovarken tadmadığım sevdaların kusursuz tadını ilmik ilmik işledikçe aşkımın gergefine karanlıkları adınla çiziyorum sevgilim ... ah bir ressam olabilseydim yanıbaşında gül endamındaki beni vurabilseydim tuvalime renkler cennetinde baharı resmeyleseydim direniş yüreğine adımı kazısaydım da şu gözyaşlarım sel olmasaydı sensizliğe ... başım omuzlarında olabilseydi her gece nefesinde pembe düşlere dalıp gitseydim doğabilseydin güneşim olup sabahlarıma bir parça mutlulukla beni sevinderebilseydin... gel artık diyorum, yetti ayrılıklara teslimiyetimiz yalnızlığımıza sarılan dertlerimiz karşılıklı döktüğümüz gözyaşlarımız baharlarımıza kışları düşürmeden tez gel ne olur... Bahar Tülay Kıran 2007 |