dal kızıla durur adın değende dudaklarıma..



gök ak
dal kızıl
erguvana dönmüş
su..

kar yağmadan
beyaza çalmış
toprak
temmuz sıcağında
buz kesmiş
yaprak..

soğuk
çok soğuk..
ellerin...
ne çok
gözyaşı toplamış gözlerine...
ağlamak mı
unutmuşsun..

bu
çok eskilerden kalmış
bir destan senin yüreğinde
kahramanı
henüz doğarken yitmiş
bir ala gözlü..
bir şirin sözlü
sırtında heybe
gam taşır
yarınlara..

yükü
gam olanın
umarı
candır..

kuş
dalda
kuştur
kafeste ölü..

şiir
bir kızıl nehir gibi
aksa
ve
kızıl çiçekler açsa
geçtiği topraklarda
sen ey
bahar yüzlü çocuk
saçlarını yolarken
ve
taşa çalarken
sözlerini
kandan kına yakıyor
ellerine
sebepsiz
ve
mesnetsiz hülyalarıyla..

örtün
evlerinizin
çatılarını
bu gece
gam yağacak
gökyüzünden..

gök ak
dal kızıl
erguvana dönmüş
su..

20/10/2011
ödemiş