Âşıklar
aşk
öyle bir raddeye gelir ki alkolün bile ahını alır beyninde ne bırakasın gelir ya ne başlayasın nefret edersin sevmekten kelimeler de yetmez düşünmeye ne ölmek istersin ya ne yaşamak görmek tatmak duymak ne de dokunmak öyle korkarsın ki kavuşmaya bilirsindir ki artık her vuslatın bedeli ayrılık haykırarak sorarsın Rabb’im ya al beni yanına ya da bizi ayırma bu yüzdendir meşhur âşıklar yârine sarılamadan kefenlere sarılırlar ÇAĞATAY ÜRESİN |