GELSEYDİN
açılrdı
gönül kapımın kilidi yüreğimi çıkarıp zifirilerden bırakırdım avuçlarına. gelseydin... gözlerine demlerdim umutlarımı. eritirdim yüreğimi dudaklarında, içerdim. soyunurdum hüzünlerimden sevinçlerime bürünüp, bir avuç güneş getirirdim gecelerine. tamamlanırdı yarım yanım. gelseydin... depresyonlar yaşamazdı kağıtlarım kalemlerim. şafaksız gecelerde üşümezdi şiirlerim. yok olmazdım yokluğunda. yaşam olurdun da yaşamıma; vaz geçilecek ne varsa vaz geçerdim uğruna. gelseydin... ( hayat ışığı ) |
vaz geçerdim
uğruna.
gelseydin...
bukadar kesinmi ?
sen neden gitmedin ?
şiirin nefisti kalem dostu
saygılarımla