Gel diye çağırdı yine kenar mahallemin birinde,
Ne ilginç yumuşacık bembeyaz kıvrımların içinde,
Bazen şaşırtan işgalcileri yağmalarken seferinde,
Düşüncelerimin fünyesini çekerken
aydınlanıyor dağılan hayallerim,
tüm öfkesiyle..



Naif olma be cesaret kırılgan ağlayanı yazma içinde,
Aldırmayan pervasız kanatlanmalar sevda şarkısı sesinde,
Eskilerden yazan aşk ömür boyu yazacak kanatıp içinde,
Düşüncelerimin fünyesini çekerken
aydınlanıyor dağılan hayallerim,
tüm öfkesiyle..



Karanlıkta bir hedef acıyla şimdi biryerlerim de,
Zafer benim diye bozan zihnim sinsice gülmelerinde,
Karanlık pusularından koruyamadığım düşler hücresinde,
Düşüncelerimin fünyesini çekerken,
infilakta dağılan hayallerim,
tüm öfkesiyle..





Gölgesi olan bir hayal vardı oysa hep peşlerinde,
Yapamayınca öldürdüm yokedip kayıp düşlerindee..


kayıp sayfalarım yine işte
şiir kıyısından akan yaşam ile