Her İsim Yük
Ömürde işte böyle, hazana durdu..
Her gelen umut, toprağı sordu.. Su diye serptiğim, alev alev kordu.. Her isim yük, yordukça yordu.. Zahmetim, bir damla mutluluğa.. Hasretim, gülen yüze aynada.. Namerdim, yalvarmadımsa mevlaya.. Her isim yük, yordukça yordu.. Tutmadı elimden bir yeşil yaprak.. Hep nasip oldu kuru dal sarmak.. Yıllar yılı özlemim bir avuç toprak.. Her isim yük, yordukça yordu.. Yaş değil gözünden akan Fikret’in.. Ram değil, soysuzun önünde meziyetin.. Hak değil böyle nida, karşısında zilletin.. Her isim yük, yordukça yordu.. Zihnimde binlercesi, sordukça sordu.. Fikret İZGİ |