Adımlarını Alıp da Gittin
Ayak izi bile çıkmadı yürüdüğün yerde ,hafifsin
Kokundan takip edecek bir köpeğim de yok Pusulam seni tanımıyor bile Her yerde tonu aynı gökyüzü mavisinin Bir daha dönmemek adına gittin O adımların bile kalmadı Yaşadığımız anlar kaldı anı olarak Bir kuş vardı ,herhangi bir kuş Hep göçmen uzaklardaki Şimdi penceremin önünde duruyor Düşünüyor ,düşündürüyor. Kaan T. |