newrozun bile yeter ki sönsün...
çişliyor yağmur toprak kokusunu istanbul’da yaya yaya
mağdur ediyor bir genci kadıköy’den okula giderken yaya yağmur; toprağın kokusu devrim kokturuyor bugün istanbul’da kaputlular vapurları doldurmuş ses bekliyor meclisten dinamit patlatmalar dursun intihar yüzlüler cadırlarda kalbi gibi iklimler değişmesin seneden seneye kara yüzlülerden neferi bozuk tokatçılar çantacı kılığında bozuk hava atmasın ALLAH benim reisim nefestir size denizim kaldırımlarda sahte dilenenlere tükürüğüm olsun muhtaç dilencilere rahmetim olsun diyordu masum yüzlü çocuk gibi akan kanı durdurup da söndürsün ateşleri ses çıkartsın ateş ben de bıktım sizden diye yağmur nine! atlasana üzerine şu ateşin newrozun bile yeter ki sönsün şair hukukçu(yunus tapancı) |