ANNEMAylar çabuk geçti, hasret büyüdü. Her geçen gün kalbim kanıyor annem. Katıldığın kervan durmaz yürüdü. Dilim her an seni anıyor annem. Hiç alışamadım yokluğuna ben. Gözlerim ufukta kalıyor neden? Haber bekliyorum kimden bilmeden. Yüreğimde özlem yanıyor annem. Ayrılık acısı kalbe saplandı. Bedenim uyuştu gönül yıprandı. Gözyaşım tükendi, gözlerim yandı. Kalbim buruk buruk ağlıyor annem. Bazen rüyamdasın, bazen hayalde. Anarım adını her zaman dilde. Hasretim sesine, yeter ki gel de. Kulağım özlemle dinliyor annem. Boynu bükük kaldım yalnız başıma. Muhtacım ben sana, bakma yaşıma. Şu yalan dünyada hasret karşıma. Sen gidince her gün çıkıyor annem. 27/06/2003 Yaşar TAŞKESEN |
sanırım bir anneye olan özlem
bundan daha güzel anlatılamazdı
her dizesi yürekten süzülüp gelmiş
okuyan yürekleride adeta ılgır ılgıt eritiyor.
yaşın bir önemi yok bence de
insan kaç yaşında olursa olsun bir annenin yokluğuna asla alışamıyor.
çok ama çok güzel bir şiirdi.
kutlarım Yaşar bey ilhamınız bol olsun saygılar.