Ne zaman büyüdüm Ben ne zaman sevdim
Nasılda Geçmiş onca yıllar
Ben Babamın Has Kızı
Anne’min Tek Yıldızı
Güçlü Bir Çocuktum..
Simdi Geriye baktığımda
o zamanlardan hiç bir eser kalmamış bende
Ağlamayı Bilmeyen Gözlerimde Eksik Olmuyor Yaşlar
Gülemiyorum.. Sevinemiyorum Hiç Bir şeye
Büyük Bir Sancı var Yüreğimde

Halbuki en basta ne kadarda Güzeldi Seninle Olmak
Zamansız Girmiştin hayatıma
ilk defa Sen bakmıştın Gözlerime Böyle Manalı
İlk Defa sen tutmuştun ellerimi.. SIMSIKI
Sevmeyi Sevilmeyi Sen Öğretmiştin Bana ilk Defa
Böylemiydi aşk Denilen şey
Bu kadar acımı verir insana

Dünyamı başıma Yıktın Sen
Çaresizlik içinde Bıraktın Beni
Sana Kurduğum cümleler kanadı Dilimden
çocuksu gülüşlerimi aldın benden
Hayallerim vardı oysa Yok ettin Hepsini Bir bir
Dertlere saldın Beni
Celladı oldun Sevgimin
Mutluluk Nedir Unuttum Gitti...

Bilseydim Sonumun Böyle olacağını..
Sever/miydim Seni.
Kanar/mıydım O süslenmiş Sözlerine
Aldanır/mıydım Sevgiyle Bakan o Güzel Gözlerine
Git simdi Nereye kadar gidebilirsen Git Uzaklaş Benden.
Hadi Sen Git..Git ki Çocukluğum Gelsin Geri
Sen Layık Olamadın Sevgime
ihanetin En büyüğünü yaşattın bana
Ölüm Bile Gelse kapıma
Ömrümde Çalınsa Siyahlara..
Artık Dönüşüm yok Benim Sana

ELveda..