umut öyküsü..
kimse
tanımıyor kimse bilmiyor nerde başlamış öykü.. çok uzaklardan gelmişler çıkınlarında umut.. bir kuşun kanadında değil elbet yolculuk.. bir beyaz kotrayla da gelmiş olamazlar.. geride ağlamaklı bir anne belki yada yokluğu gözyaşlarında gizli bir baba yalın ayaklı kızlar solgun yanaklı.. kimse bilmiyor.. rahat döşeklerde tok uyuma hayali avuç açmadan muhannete çökmeden omuzları dimdik bakabilme arzusu gökyüzüne.. arka sokaklarında istanbul’un bir ev.. yanan yedi umut yolcusu yedi can yedi beyaz bembeyaz hayal.. kimse tanımıyor kimse bilmiyor nerde başlamış öykü.. 09/10/2011 ödemiş |
İnsan tacirlerinin acımasız vicdanlarında yanan garip yolculardı onlar ...
Nerden gelir nere giderler. Herbiri bir umut peşindelerdi ama, çıktıkları yol bir alev evine düştü de yanıverdiler vayyyy !
Günecele duyarlı bir şair yüreği..
Kutluyorum değerli Öğretmenim Nurşen Hanum sizi,
Selam ve saygılarımla..
muzffer40 tarafından 10/10/2011 10:30:39 AM zamanında düzenlenmiştir.