Hiç sordun mu kendine?
Şimdi kime bakıyor, kime aşk namelerin,
Baktıkça eridiğim o yemyeşil gözlerin. Hani hep yanımdaydın, hani yoktu ayrılık Ölümüne dediğin böyle miydi sevdalık. Körebe oynar gibi bir göründün bir kaçtın, Gönlümde onarılmaz derin yaralar açtın. Orada da sensizdim, uçurumun ucunda, Sevginde kabulümdü yokluğunda, acında. Şimdi suçlarsın beni, bırakıp gitti diye, Hiç sordun mu kendine neden terk etti diye. Şimdi yaptığın gibi yalnızlığa mahkumdum, Dualarımda sendin, gelirsin diye umdum.. Sen istersen gelirdin, istemezsen gelmezdin, Benim duygularıma hiç mi değer vermezdin. Gözlerin gönlümü yaktı, sözlerin de canımı, Vur, parçala, yok et artık, ne varsa kalanımı. Fahrettin Petriçli |
saygılarımla.