GARİB
Duvarın dibinde bir garib vardı
Yırtık pantolonu gömleyi dardı Elinde tuttuğu bir resim vardı Bütün servetiydi belli garibin Gizliyordu eliyle göz yaşlarını Duyan yoktu onun feryatlarını Belli terk etmişti tüm sevdikleri Kimse sormuyordu halin garibin Emanet gibiydi ağzında dişler Kurumuş akmiyordu gözünde yaşlar Geri dönmez oldu tüm verdikleri Unutulmuş köşelerde garibim Derin izler kalmış yanaklarında Yağmur taneleri kır saçlarında Soğuk gecelerin hep kucağında Durmadan birini söyler garibim Vefasızlık diz boyu yalan dünyada İnsanlık burada insanlar nerede Nasırlı kalplerin attığı yerde Kaybetmiş kendini arıyor garibim SELAHATTİN KUNT |
Guzel dizeler okudum.yureginiz ve de kaleminiz..
Hep var olsun TEBRIK ederim.. Saylarimi sunuyorum .. JANET KOHEN.