KİMSE YOK MU ?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın çevremizdeki dallar teker teker bittiğinde insanı yalnızlık kaplar bende yalnızlığımı şiire aktardım :(
Karanlık odamda ki yalnızlık bana dost olmuş Gecelerde ki suskunluğuma neden çığlıklarım içimde ki bitmek bilmeyen haykırışlarım Dönüp arkama baktım kimse yok mu? Semaya bakıp bağırdım avaz avaz Aradığım, yanlızca bir cevap içimdeki çocuk bile artık yok olmakta Haykırıyorum yana yana kimse yok mu ? Dünyamda ki yıldızın içine haps oldum Gardiyanken ben mahkum oldum Denizler gibi taştım döküldüm Soruyorum kendime kimse yok mu? |
Gardiyanken ben mahkum oldum
Denizler gibi taştım döküldüm
Soruyorum kendime kimse yok mu?
Güzel benzetmeler, maharetli ellerce içiçe örülmüş anlamlı dizeler. Ortaya çıkansa işte bu şaheser...
Tebrik ve sevgilerimle