GÖNÜL ÇELEN 1
Gönül Çelen 1
bir yürege koyduk ateşi çıkışı hiç getirmedik akla. bir sevdaya açtık kanat, solugun biittigi yerde düştük. vurdu kıyıları dalgalar tokat gibi, biz, sandık ki sesidir denizin. bakmayı bilemedik denize, yürek gibi, aşkın bittigi yerde aglıyordu dalgalar. yakmıştı çiçek, okyanusu taa derinden, hale, hale aglamıştı deniz, içten içe. kimsesiz yüreklerin feryadı olmuştu, aglıyordu kıyıya vuruken dalgalar,gönül çelen diye. şimdi sevdalar uçuşuyor havalarda, kimsesiz, yürekler biçare sus,pus kadere yenilmişler. sevgi çok uzak görünüyor,istemeyince yürek, sevgiden korkunca gönül,nasıl hayatı çelsin yaşasın. 05.10.2011 Atilla Durukan |
paylaşmaktan mutlu oldum değerli şair...
tebrikler