Alışamadım....
Gitmeleri hapsettim yüreğime
Alışamadım bir türlü gitmelere Yokluğun da kaldı ellerim bağrımda Nasılki gitme kal diyemedim Şimdide gel diyemediğim gibi Bavullar dolusu yalnızlık kaldı Bana senden geriye Ve birde gecelere eklediğim Sessiz ve sensiz göz yaşlarım ... Alışamadım... Artık sensiz günleri saymıyor takvimlerim Saatler bile gidişinde durdu Zaman yitirdı sanki herşeyi İçimde yaşattığım var oluş nedenimi bile Yaşıyorum işte yaşamak buysa Alışamadım... Gidişinin ertesini dönüşünün arefesini yaşıyorum Hala uzaklara dalıyor gözlerim Ha geldi haa gelecek Tutamadığım göz yaşlarım Bütün direnmelerime rağmen ha düştü haa düşecek Alışamadım ... Göz yaşlarımın zamansız akmasına Yüreğime bir sızının hançer gibi saplanmasına Her geçen gün dahada büyük yaralar açmasına Alışamadım anla... Ne zaman sen gelsen aklıma Kocaman düğümler atılıyor boğazıma Yutkunamıyorum sensizlikte boğuluyorum Sen alıştınmı bensizliğe Ben alışamadım işte Küskünüm sensizlikle Ne barışırım sensizlikle Ne de alışırım sensizliğe..... _Hüzün Bulutu_ |
içte bir yara kanadıkça kanıyor
kaleminize sağlık çok güzeldi tebriklerimle..