Bu şiirimi 1983 senesinde rahatsızlığım nedeniyle yatmış olduğum İZMİR YEŞİLYURT DEVLET HASTANESİ’nde görmüş olduğum hoş görü ve iyi niyet, hastalara karşı iyi davranılan hemşiler topluluğuna rastaladığım için yazmıştım. Aynı duyguları İZMİR EGE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTES’ndeki hemşirelerden de görmüştüm ve bu yüzden de bütün hemşirelere hitap ediyorum. Bu şiirimin baş harfleri benim yattığım servisde görev yapan hemşirelerin baş harflerini göstermektedir.Ama ne yazık ki bazı hastane ve sağlık ocaklarında bazı hemşirelerin nasıl davrandığını da biliyoruz. Bunlar müstesna. Bir nebze olsun başarabildiysem ne mutlu bana. Karar siz şiir severlerimin. saygılarımla...

Taptaze bir fidan gibi yeşerirsiniz her zaman,
İnsanlık bürümüş teninizin her yanını inan.

Cemiyete pek elzem böyle güzide hemşireler,
Sayenizde refah bulur dertle mâlâmâl hasteler.

Halâvet verirsiniz siz, onca cansız dertnâklara,
Canlar gelmeye yüz tutar, tâ ki serden tırnaklara.

Âlemşümûlsunuz bence; itiraza ne gerek var
Sizin ile hayat bulur, evrendeki tüm hastalar.

Güler, girye edersiniz arada yerine göre,
Bence de böyle olmalı, süregelen mutat töre.

Halimsiniz, haşinsizin, gayet doğal bir hareket
Gün: Yirmi dört saat, şuha olur mu her an icabet?
(Ne mümkün…Yirmi dört saat olur mu her an icabet?)

Asık suratınız yok hiç, her yanınız neşe, sürur,
Sizin şuh yanınızda ki, insan nasıl hasta olur.

Zor mu zor? Anlatmak bunu, zira yetmez kelimeler,
Size minnettar olmalı, can bulan hasta sineler.

Langur lungur konuşmadım, itimat edin siz bana,
Zira CEMİL pek yazamaz, gördünüz boşuboşuna.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
HASTANE ESİNTİLERİ’nden.