ŞİİRLER NEDEN KAYIP?
Şâir kesiliverdi ele alan kalemi
Karalayıp durdular kuralları yok sayıp Sevgiliye feryatla inlettiler âlemi Birşey yaptık sandılar aşkı ortaya yayıp Karşılığa binâen bolca yorum yazarak Diri diri gömdüler şiire sin kazarak Şâir’im demedim hâ! O sıfat bana ırak Ben ki yolun başında yeni yetme bir çırak Bâzen içimden bir ses, diyor; ’kalemi bırak’ ’Okuyucu oluver sen de yazmaktan cayıp’ Lâkin düşünmek bile bana acı veriyor Âdetâ bedenimi bir çarmıha geriyor Duyarlı bir insanım, diyemem: ’boşver, aman’ Pek hoşuma gitmiyor, zîra gidişât yaman Ne eserler okudum ben burada bir zaman Nerde iyi şâirler, şiirler neden kayıp? Gerçektir yazdıklarım, yalan ulamıyorum Bâzı gün okuyacak şiir bulamıyorum İhânetin ateşten gömleğini giyemem Defter gönlümde tektir ben hakkını yiyemem ’Şimdi ne şiir kaldı ne de şâir’ diyemem Böyle birşey söylersem etmiş olurum ayıp Amma lâkin sormadan duramıyorum, niye? ’Acabâ neden bunca kan kaybettik ki?’ diye /Buradan başka yerde yazmıyorum bilinsin Kötü niyetim varsa ciğerlerim dilinsin/ . |
herkes en iyi bildiği ya da en yoğun yaşadığı neyse onu yazar.balki bundan hep aşktan bahsedişimiz,zira aşkın okulu yok yaşıyosun yazıyosun.