Akşam kızıllığı düşünce birden
Yorgunsu bir telaş başlar köyümde
Mor bakışlar elenirken kevgirden
Güneş yangınıdır döşler köyümde

Süt doldurur bakır kaba yelinler
Bakracına yoğurt çalar gelinler
Akşamüstü uçup giden sülünler
Söğütlere tüner kuşlar köyümde

Uzaklarda göçebe bir kurt sesi
Dar geliyor kuzulara kafesi
Sıklaştıkça gebelinin nefesi
Yaman geçer kara kışlar köyümde

Tortusu oturmuş derin bir kuyu
Çıkrıkla çekilir kuyunun suyu
Taze gelin geç bulunca uykuyu
Sabaha kalıyor düşler köyümde

Yalınayak oynaşırken bebeler
Mısırlıkta birbirini sobeler
Çocuksuza umut olur türbeler
Hakk’a dua eder eşler köyümde

Ellerini suda unutmuş bebe
Yani gelin ikinciye de gebe
Su yeşili gözler olmuş göçebe
İçten içe akar yaşlar köyümde

Gün doğanda güneş dolar ufuklar
Gün kaydına çıplak düşer çocuklar
Dikenli tel kırmış başıbozuklar
Tarlada mısırı dişler köyümde

Balkıyan bulutlar güneş asıyor
Pusulanmış tavşan gözü kısıyor
Çocuk yalınayak feryat basıyor
Çayırda yapılır tuşlar köyümde

Geceleri gergef gergef oyalar
Manilerle kızlar gönlü oyalar
Gönül ister yar sesini duyalar
Duyulmazsa iner kaşlar köyümde

Yorgun argın baş yastığa değmeden
Kalkmak gerek gün başını eğmeden
Daha gelin inekleri sağmadan
Tanyerinde başlar işler köyümde

Çiziksizdir çınarının gölgesi
Samsun ili Çarşamba’dır ilçesi
Sorsan Canlı köyü acep neresi
Gelene yol olur taşlar köyümde

Coşari her taraf helal kaçkını
Köylüm iyi bilir Allah aşkını
Toprak çalışana verir rızkını
Helalinden yenir aşlar köyümde

27.09.2011/Samsun

İbrahim COŞAR