BANA TEK KALAN SEN VE SEVDAM
canım ben içeri düştüğümden beri ,kalın duvarları sen diye öpüyorum,
ranzada uzanıp başımı yastığa koyduğumda hiç uyuyamıyorum, ağlıyorum , hiç gitmiyor bulutlar göz kapaklarımdan gök yüzü sanki şimşek çakıyor ,sensizliğin oku saplanıyor bağrıma kanıyor yüreğim inan ,boğazım düğüm düğüm yutkunamıyorum yelkenlerim delik deşik sensiz olabora oluyorum, bedenim üşüyor üstümdeki bez pacavralar yırtık, ayaklarıma dolanıyor çekirgeler ,işte öyle bir yerdeyim hiç bişe acıtmıyor beni artık canımı tek sensizlik yakıyor , dün gece oturdum düşündüm geçen günlerimi hatamı günahımı sevabımı niçin içeri düştüğümü bulamadım kimi ne yaptık kimi evsiz barksız bıraktık, kimin malına ırzına geçtik, ormanları mı talan ettik ihaleye fesat mı karıştırdık milletten aç insanlar için para toplayıp çebimize mi doldurduk bankaları şirketleri yok pahasına mı sattık neydi suçumuz bunlara karşı çıkmak mı atatürkcü olmak mı vatan sevmekmi evet vatanımı seviyorum ve bunun için en ağır cezaya çaptırıldım ne yazık ki bunu altışlıyanlar oldu , ah sevgili istemezmiydim şöyle seni alıp kordonboyunda yürümek saçına yüzüne boyna posuna bakmak vardı dudaklarında erimek vardı seninle yaşamak ne güzeldi konakta bir kahve molası vermek karşıyakada körfeze bakmak egenin mavi sularına dalar gibi gözlerinde kaybolmak vardı göz yumamadım susmak bana göre değil ben bir yuvamız olsun istedim bahceli bir ev çocuklarımız olduğunda işi olsun hayatları güzel olsun özgür bir ülkesi olsun bağımsız demokrat hür bir ülke düşledim ah gülüm nasıl göz yumardım eğer göz yumsaydım fikirlerimi yok sayardım ki, işte benim hayvandan ne farkım olurdu canım aşkım ben içeri düştüğümden beri eş dost kim anladım hani her gün beni arayanlar vardıya yalanmış bir dal siğarayı bölüşürdük ya hikaye imiş, her gün telefon edenler şimdi selam vermiyor adım yok ortada herkes çıkarcı imiş anladım aşkım her şey yalanmış bana tek kalan sen ve sevdam mış İrfan KÖKTEN |