Güzide zamanlarda yudumlanır naz gülü.
Demlik ile bardağın aşinası nazarlar.
Gümüş ırmaklar akar berraklaştırır tülü.
Baharın nefesiyle şevk ile erir karlar.


Erguvanlar açılır gölgesi düşer yere.
Semaverin serinde nice sevdalar eser.
Efsaneler yağar hep çayı özleyen sere.
Şivekârda albeni dem be dem nefes keser.


Zemheride nar düşer suyun saf yüreğine.
Kuruyan dudakların yangınını söndürür.
Kor dökülür ateşin demir kül küreğine.
Çaydaki som albeni nice başı döndürür.


Zamanı taksim eder saatin tik takları.
Takvimlerde çözülen günler hitama erer.
Demlik baş eğmek için çağırır bardakları.
Ateş bakışlı peri saçını suya serer.


Tasvire can dayanmaz buselik makamında.
Yudumlanan naz gülü ıtırlanır dudakta.
Asalet ve albeni onda hep kıvamında.
Demlikte naz dem alır ok hüzünlü sadakta.
Ankara,04.10.2011 İ.K