Aslı olan hıkayelerı varsayarsak olmayan neye denk düşer ki? Nasıl bir anlamlaştırma yarışı olacak bu kendi kısır döngüsü içinde bilemedim. Öyle sorular oluyor ki bazen kendi içimde işte bunları sorgularken bir de bakıyorum nerede olduğumu şaşmış gittiğim kendi alemimden geriye ellerimde bir sürü cevap aradığım sorularla dönmüşüm. Kime soracağımı kime danışacağımı şaşırdığım bazı zamanlarda her yürek mutluluk veriyor sorularımın cevaplarına. Belki ağır oluyor belki fazla yük biniyor ama amasına aşığım işte ben. Her sorunun her cevabın aşığıyım ben bir zaman sonra unutup tekrarlarına düştüğüm...işte o zaman bir nefes verme zamanı…SONRA.

Bir kalbin içinde sessizce oturmuş ağlıyor aşk…

Gıkı çıkmıyor gelipte saçma sapan nasihatler edecekler diye...sırf bunun için gel dedim sığın benim yüreğime….korkma dedim tuttum ellerinden...meraklanma benden sana zarar gelmez kim gelirse seni almaya kapı dışarı edeceğim onu bütün yüreğimle dedim...inandı...nerden bilebilirdim ki...birgün benimde aklımı başımdan alacağını…..kapıdan kovdum bacadan girdi kagıdı yaktım buluta yazdı...yinede aldı bütün bende olan yüreği….bir ses ediyor dilim lal...bir göz atıyor tenim kor…öyle inandım öyle sevdim….aştı hudutlarımı şimdi bende sığınmacı….sevdiğim katran gözlüm aşk bülbülüm…özledim..böyle bile özledim.Yanımdasın nefesini duyarken nefes almayı özledim.Yanımdasın kalbin atarken kendi kalbimi özledim. Ağzından bensiz çıkan kelimelerin gidişini özledim gözlerim ıslak...gözlerini gözlerimde istedim….benden uzaklara bakmasın…öyle özledim ki...öyle sevdim ki o sevgi dediğim lanet olası şimdi bana oyunlarını oynar durur raks eden sefil dansöz gibi...sevgi bıraktı kendini kaybetme korkusuna...şimdi değil bu olan biten ne zamandır didikliyor beni bu mısır tarlasında yalnız bakınan aptal korkulukların sapkasının altından....kaybetmemek için kaybetmeyi bilmiyorum...ne kendimi ne ruhumu ne de doymayan bu açlığı bir deri bir kemik bırakan boşluğuma...hiç korkmam ben diyen ben...bundan tıtreyerek korkuyor işte....herseye set çeken ben bir sana set veriyorum kazanasın diye en iyi bildiğimi...aşk duvağını açmış gelin misali o damadın heyecanı ile titriyor yüreğim suskunluğuna...gövdem dalım yaprağım ecel terim alnımda....korkutma beni karanlıklarda…

lokmamın tadı yok sensız her darı tanesı gecerken kırıyor yutagımı derınınden...elım ayagım kesık..dılım desem lal….bakma yazdıgıma bakma estıgıme kagıttan gemılerı tasımaz bu ruzgar...gözümün sevdiği aşkımın dıregı….o kagıttan gemı ıcınde kaldım koca denızın ortasında nefesını ver bana ver kı varayım o kıyılarına….o kumlarda bıraktıgın ayak ızlerını kokladıgım….düştüm ellerımı uzattım yoksun….oyle kafa ustu dustum hemde yuzumu tanıyamazsın artık...deme bana sen kımsın tanımıyorum ben senı ateşim….bakma yuzume yuzum bıttı...tenım bıttı tensızlıgıne...uzat elını degsın tenın….dustugum yerden ayaga kalkacak mecalım sende...bırakma benı bılmedıgım bu yaban yureklere...olmadı de sevmıyorum senı de bılmıyorum suclusun de ama de bırsey de yeterkı sen de sevdıgım...bır nokta olsun de...cevapsızlıgın benı bıtırıyor ıste kendıme sorularımla...yapma demem etme demem...yeterkı yap ıste…..yeter ya…...diye biter.