D E Ğ İ R M E N C İBen bir ışığa pervane oldum Döndüm durdum, divane oldum Dün bir, bugün iki Kendimi bildim bileli Padişah düşü kurarken Sonunda bir değirmenci oldum Değirmenimde ağarttım bu saçları Acıları öğütürken El emeği, göz nurudur Alnımdaki çizgiler Kahreden aşkları yaşarken Bin bir emekle çizdim Sabır işlemekle çizdim Değirmenimde ağarttım bu saçları Gayrı ne güç yeter, ne kudret Silmeye akları Kim verir artık bana, çaldırdığım yılları Sükût ederim, döner taşım Bir vefasız yüzünden eğik gezer başım Herkesi buyur ederken soframa, zehir’e döndü aşım Şaşar dururum bu işe, güvendiklerimden geldi ilk hışım Ben bir ışığa pervane oldum Dündüm durdum, divane oldum Dün dost çoktu Başım dar’a, yüreğim acılara düştü de Aradım bugün kimsem yoktu Değirmenimde ağarttım bu saçları Sayamadım öğüttüğüm acıları Sonunda, tanıdıkça insanları Yırttım, attım silinmemiş hesapları Ben bir ışığa pervane oldum Döndüm durdum, divane oldum Nihayet kaybettim hayalleri, ümitleri Dün bir, bugün iki Kendimi bildim bileli Padişah düşü kurarken Ben bir değirmenci oldum… Gürsel İLERİ |
Döndüm durdum, divane oldum
Nihayet kaybettim hayalleri, ümitleri
Dün bir, bugün iki
Kendimi bildim bileli
Padişah düşü kurarken
Ben bir değirmenci oldum…
Kaleminize sağlık duygulu güzel bir eserdi
tebriklerimle saygılarımla..