Taslakpardağla pardağla sür acılarını içinde toprak barındıran her son güzel olurmuş nasıl olsa dönüşümü aynalaradır yansıtamaz görülemeyeni akisleri kırlsa durgun sularda hüzün sembollerinin aldırma. bir gün kaybederse ılgıt aşklarını pınar başları aldanma. kurala ihtiyacı olamaz misketleri ellerinden alınan çocukların kim galebe, kim ütülmüş bilmez. küser masumca durur, düşünmez "merhaba" der usulca. ele vermek değildir niyeti akıla sır erdirmek belki de bir gülümsenin bedeli unutma. herkes uçurtmasını göklere uçurur da yerde izler bu yüzden midir yanılır bazen bu gözler kasım-aralık2009 side/antalya |