GÖNÜL
GÖNÜL
Gönül neden çırpınırsın, Onun için önemsizsin. Gitme yanar kavrulursun Hayat değmez sen bilirsin. Bak önünde nice yıllar var, Her yılda mevsimler var. Belki bir gün seni arar, Sabret bekle, sen bilirsin. Sana mutluluk vaat ederler, Sahte tebessümle bağlarlar. Sonra seni ağlatırlar, Bu sevgi olmaz sen bilirsin. Gidiyorsun bilinmeze, Kıvranıyorsun acın ile. Dön deseler sevdiğine, Dönme gönül sen bilirsin. Öğütlere aldırmazsın, Bir gün sende anlarsın. Sahte sevdalara şaşarsın, Gitme ardından sen bilirsin. Bak ,dostum sözüme geldin, Geçmişine geri döndün. Çektiğin acıya sende güldün, İstersen yaz bir kenara sen bilirsin. Ahmet Bağçe 30.09.2011 |