Sormayın bana;
Ne kim olduğumu,
Ne de ne olacağımı?
Hangi yola yürüyeceğimi merak etmeyin artık.
Bir tek ben miyim yürüyen;
Yollar hep kalabalık?
Çok umrunuzdaymış gibi,
Derdimi sual edip durmayın.
Varın gidin yolunuza...
Suratımı her astığımda,
Yüzümde tebessüm aramayın.
Aradığınız tebessüme,
Bende ulaşacağınızı da sanmayın!
Gönlümle randevulaşıp,
Beni beklettikten sonra;
Ben tam gidecekken orda olmayın!
Bir gece daha kalacak olsa yüreğim,
Siz kalmayın...

Sormayın bana;
Yaralarımın iyileşip iyileşmediğini,
Ya da ne zaman düştüğümü.
Anadan üryan çıplak ayazlarım varken;
Ne diye merak edersiniz ki üşüdüğümü?
Bir çift gözüm,bir umarsız dilim var sizler gibi;
Neyini methedeyim ki!
Methiyeler düzmemi beklemeyin!
Ne sizi övebilirim ne kendimi...
Ceplerimi yoklayıp da zaman öldürmeyin.
En güzel,en genç,en masum duyguları öldürün;
Her zaman yaptığınız gibi!
Kursağımda kalan hevesle boğun beni,
Bir küçük ayıbımla dövün.
Ama ne olur yalnız bırakın beni artık,
Elinizi,dilinizi,kibrinizi uzatmayın bana doğru!

Yalan dostlukların,
Yalan kardeşliklerin katlinden usandı bu gönül artık!
O kadar çok kan kaybetti ki yürek;
Tüm sevgimizi aşırı kan kaybından tükettik...