6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1215
Okunma
gün varlığından habersizken doğmadı kentime
ne beklemekten yoruldum,
ne de her bakışının ardındaki umutlarına bağlanmaktan
belki ‘ölen sevda’nın tek katiliydi bu pamuk ipliğiyle bağlı umutlarım
cesedi gömmeye çalışırken buldum kendimi bir an
üstünü nefretimle örtmeye çalıştıkça
ardında bıraktıklarından kurtulamadım
ne çok kaçardım oysa
gitmelerinin korkusundan
şimdi senin kaçışlarındayım
dilimde mühürlediklerinle çekildim kabuğuma
üstelik bir nefeslik mesafelerde dahi
sayfalarca uzakken sana
şimdi ben sendeymişim,
değilmişim, ne fayda
huzur mu!!! (?)
senin olsun
bak uçuyor avucumdaki sevda kırıntıları
bir isyanları kovamadım bir de hıçkırıkları
‘ne seninle olabildi
ne de sensiz’
Hoş Kal Huzur’um!!!
E.Ö.
30,08,2007
5.0
100% (5)
Cevap Yaz