BAK ŞU İNSANOĞLUNA
Başkasının sözü sanki bize kardır
Dünya alem derki herkes bize yardır Kimi görsek kaseti başına sardır Önyargılarımız daima hazırdır, Kim kiminle nasıl ne yapmış ne gitmiş? Ahmetin eşşeği yolda kalıvermiş Fatma’nın büyük kız evden kaçıvermiş Aman alemde ne kadar da dert varmış, Yaşam yaşamamış ne varsa hayatta Dökülür ki yalan yanlış bir şamata Yalandır dünya da bak bindiğin ata Her kime baksak başlarız mülakata, Sanki bizim yok hiç tasamız derdimiz Aslında en büyük suçlu da kendimiz Büyükten küçüğe meraklı ferdimiz Kimi görsek yine durmaz bu çenemiz, Hey arkadaş sende bırak şu haseti Daha fazla yeme artık insan eti Elbet bir gün gelir vakit ve saati Hem bu dünyan kara hem de ahireti, Aman kimselere atma ha iftira! Yazık olur sonra o masum kullara Bir dert gelir başa dalarsın yollara Dermansız kalırda bakarsın camlara, Bilmem şair size ne yapıp ne söyler Söyler söyler lakin hep kendisi dinler Ahuzar edip hem de üzülür inler Bir gün cansız ata kendisi de biner. AYNUR DEMİRER |
dedikoducu yaratıklara
tokat gibi şiir olmuş tebrik ederim