EY SEVGILI
düslerim gömüldü zifir karanliklara üsür sabahlarim
sirtimda hancerler yüregimde kursunlar yarinlarim yasaksin bilirim uzaksin biliririm tuzaktir yollarim ey sevgili sensiz millenir bedenim ölür sevdalarim seni sevmelerimi hayallerim her kanayisimda kollarim baglanir sol yanim agrir duvara dayanisimda zincirler vurulur ayaklarima seni her arayisimda ey sevgili seni unutmaz susuz cöllere döner sevdalarim sonbaharin gelisinde gazele dönmüs yaprak gibiyim turnalarin kanadinda yazili atesten kor mektubum toprak kokor halla seher yeli nerde simdi zülfü telim ey sevgili yasadim yasatim ölümsüz benim sevdalarim ah benim solyanimin sizisi nasil anlatsam dilim tutulur lambasiz sokaklarin yirtik yitik mecul duvarlar solur insiz kuyunun sonsuzlugu gibi düskün yillar yorulur ey sevgili ölürken ben yasarken sen yücelir sevdalarim demlenir isli demligimde cayim tezek yanan sobamda anamin sac ekmeginde birde sogan dürüm soframda tuzum biberim bogazimda adin kaldi dizilen lokmamda ey sevgili günesim buyday basaklarinda sakli sevdalari sorsalar seni tanimadim doyamadim doyumsuzluguna yoruldum kalmadi mecalim tu yalan dünyanin soysuzluguna sen bakma benim isyankarligima kafamin bozgunluguna sensizlige kursun oluyorsam hancer oluyorsam sevdamdandir bilesin YAZAN ZEYNEP KANAT TARIH 27,09,2011 tüm okurlarima degerli yorumlarina sonsuz tesekürler |
sonsuz saygılar sunuyorum
kalminiz daim olsun/sık olsun