RAHMANA DOĞRU
Yaralı yürekler koşuyor inan.
Şifa bulacağı, dermana doğru. Susuzluktan yanan çatlak dudaklar. Hasretle koşuyor ummana doğru. Ağustos ayında olgun başaklar. Hürmetle eğilir harmana doğru. Dünya baki diye düzen kuranlar. Oda gider meçhul zamana doğru. Yanan sigaranın her bir nefesi, Götür yürekleri dumana doğru. Hasret öldürürse cılız bedeni. Çıkar yol üstünde kervana doğru. Haktan gelen emre karşı gelinmez. İnsanlar yürüyor fermana doğru. Ölüm güzel ama sonu bilinmez. Azrail götürür Rahman’a doğru. Gemiye hareket emri gelince, Rotası bilinmez limana doğru. Yaşarım Azrail, kulu serince. İmansızda döner imana doğru. 15/10/2003 Yaşar TAŞKESEN |