Bu Ateş Seni YakarNeye düştü zihniyet tutulmaz hiçbir ucu Bir yanda zevk ü sefa bir yanda türlü cefa Dünya ya gelmek midir beşerinin tüm suçu Zillet aldı yürüdü kalmadı ki hiç vefa Ay geceye küsünce bulut gizler ışığı Karanlık yoldaş olmuş bühtan fikirlilere Nazın biraz fazlası usandırır aşığı Tutar dal bulamazsın dönersin gazellere Yaşamak neye yarar kul kula kul olunca Kelam tükenir dilde biçare derde duçar Gonca olur mu dalda gül ağacı solunca Çabalayıp dursan da kalırsın böyle naçar Açmalı yüreklerde sevdanın çiçekleri Yanmalı fikirlerde özgürlüğün ateşi Tüm evreni sarmalı gökkuşağı renkleri Doğmalı ufkumuzda hoşgörünün güneşi Dünya yaratılanın tutunalım el ele Birleşsin hep yürekler kini nefreti atıp Açalım avuçları uzatalım göklere Çalışmadan olur mu böyle sırtüstü yatıp Aç gözünü ey fani uyan gaflet uykundan Çağlayanda su durdu dere ters yöne akar Atam kurdu bu yurdu çıkarma hiç aklından Bana dokunmaz deme bu ateş seni yakar 15/03/2009 Şiir:Ümit GAŞ |
Çağlayanda su durdu dere ters yöne akar
Atam kurdu bu yurdu çıkarma hiç aklından
Bana dokunmaz deme bu ateş seni yakar
kalemi..nefesi kutladım saygımlaaa