-VE BEN... AYNI BEN DÜNYA...
insan kıpırdanışları var bir yerlerde!
Güneş parlıyor, hava güzel, dans etmek istiyorlar! Yaşam enerjisi taşıyor! Ama; birileri şu an acı çekiyor, Yürekler kanıyor, ölüm almış birilerini gidiyor! Yasları tutuluyor! Feryatlar kopuyor! Bir bebek dünyaya gözlerini açarken, ağlıyor! Birileri sokağa terk ediliyor. Bebekler var annelerin kollarında mutlu, Babalarına gülücükler atıyor. Bir taraflarda, Bir beden son nefesini veriyor. Aşklar doğuyor bir yerlerde, Aşklar ölüyor! Nikah salonlarında evlenilirken aynı anda, Boşanılıyor birileride, mahkeme salonlarında. Kimi gidiyor, kimi geliyor aynı yollarda. Kimi yorulmuş oturuyor, Kimi dolanıyor hayatın izlerine saplanmış, Adına: deli deniliyor. Yarısı gece, yarısı gündüz zamanlarda. Dünyada aynı anda zıtlar yaşanıyor, Bir yanlarda. Ve ben, aynı ben dünya... Bir ayağım yaşamda, Diğeri çukurda. Yağmurlar yağıyor, toprak kokuyor! Korkmuyorum ölümden, yaşamdan korktuğum kadar. Sevmiyorum yaşamı, ölümü sevdiğim kadar. En güzel çicekler mezarlıklarda açar. Ne fark ederki sevdiğim, sen: ruhumun içindesin. Sensizim dünyada da. Bedenim ölsede sevgim yaşar. Hep ihtiyarlayınca ölmez insanlar. Vadem dolmuş artık hoşçakal... V.Kayra |