YİNE SAYFALAR BUZ OLDU
YİNE SAYFALAR BUZ OLDU
Umutlandım durdum bir bahar boyu Yalan yeşil bahar gitti güz oldu Hazanı yaşadım ben bir yaz boyu Her düşen bir yaprak hikayem oldu Olmadı hiç bahar ömrümün kârı Her son bahar bana yaşattı zarı Kurudu dallarım uçtu yaprağı Yuvarlandı düştü yer de toz oldu Sevgi çiçekleri soldular bir bir Çeker kış çilesin yine dirilir Seven bir umutla bin kez öldürür Ne sıcak sevginin yeri buz oldu Felek her yanımı vurunca çarka Sarardım titredim ben korka korka Yetim kaldım kimse çıkmadı arka Ağlaya ağlaya yandım köz oldum Şu BESTİ!nin yazı nasıl da geçti Anam beş yetimi koydu da göştü Yediğim her aşa yaşım karıştı Babamın yuvası yeri buz oldu BESTİ CE Ben ondört yaşındaydım anamı yetmiş üç yılın da temmuz ayın da kaybettim bir abim Dört kardeşim bana kaldı onlara ben teselli oldum gerisini gerisini ne siz sorun ne ben söleyim kırk yaşından sonra yazmaya başladıysam o anıların hayel ürünüdür Beni hoş görün Saygılarımla |
EN KALBİ DUYGULARIMLA KUTLADIM
SAYGI VE SELAMLARIMLA