Adı Eylüldü
ADI EYLÜLDÜ
Adı Eylüldü Hazandı hüzün kokardı... Kandil ucunda umut Işığı karaydı... Yaz sonrası Hicran ertesi gözlerimin sebilinden yüreğime düşen ahtı... Kurak yazlarımın çorak toprağı Yüreğimin susuz kalmış örtüsü Mevsimsiz saçıma düşen ak gözyaşımın sesine ses olan segahtı... Kasım kadar soğuktu Bir vedaya el vurmadan gidişi o eller ki şimdi Uzak ülkeler diyarı Elleri gurbet Dokunmadı hiç hasretime Yüreğimin ateşini yakan elleri Kimbilir şimdi nerde? Hangi aşkın tenine dokunmakta sevişi.... Unuttumu beni Kapattı mı bu sevdanın defterini Yoksa onda mıyım hâlâ Bende olduğu kadar... Sözleri ondan kalma okumaya kıyamadığım bir masaldı.. Gitti...! Ben hâlâ yokluğuna düştüğüm yerde Hayaliyle yorulan yürek... Elleri soğuk şehirlerimin Ona yıkık tüm sokaklar kaldırımlar sessiz kaldırmlar kimsesiz... Aşk yıkıntısı düş kırıntısı... Yüreğimin şafağında asılan uykusuz kirpikler Gecenin yüzünden düşen Yalnız gölgeler Ağlamadı bana ona ağladığı kadar... Kendime yandım Ona kor oldum Kül oldu içimde çaresizlikler... Zaman sustu Yokluğunun değdiği her anıma Takvimler sakladı anılarını geleceği güne kadar İçimde yedi uyuyanlar... Yüreğim dağıldı ardından Ten ayazda Ellerimde ise Sahipsiz kaldı şiirler... ağladı son kez Gelmeyecek beklenene... 14.09.2011 şiirimden yürek sesini esirgemeyen değerli şair sayın İhsan Turhan Hocama sonsuz teşekkürler... Arzu Karadoğan |
Kutluyorum,emeği geçen yürek ve yorumcuya teşekkürlerimle....