' SİZ '… KİM im diniz ?
Gün,
Sildi harcanmışlığın gözyaşını. Gece, Ellerimi düşürdü düşsele. Hayallerin kokusunu, tenimin tuzuna katarak, Sizlere Mahkum gönlümün, kilidini açtı. Serbest bıraktı dudak kıvrımlarımı, Anlayamadığınız gülüşlerimde. Gözlerimi çekti, Arsız,yüzsüz maskelerinizden. Hani çok severdiniz ya, Derinliklerinde yok olmayı. Zaman, Yitirilmişliğin gözyaşı. Söktü sesimin tınısını, Sürdüğünüz yokuşlardan. Nöbete bıraktı tellerini, Ayak seslerine dürüstlüğün. Hani, hayal ederdiniz ya, Uzanıp, saklı yasaklı okşamayı. Ki..., Ülkemdi bedenim, Parçalayıp bölemediğim. İnsanlığımın doruk noktasıydı, Nasır tutmuş yüreğinize veremediğim. Gözyaşımdı, Yaşamın kırıklıklarından silemediğim. Saatler, Akrebin akan zehri, An, Arnaz ve onurnaz sevginin kölesi. Yağmurun kurak iziyim artık. Dilimi kanatan bir sövgü, güvendeki yalnızlığım. İdeallerim halatları çürümüş sal, Dünün kıyılarından, savuruyor rüzgar. Yarının avuçları terliyor, kayıyorum... Karşılıksızlığındayım, sevgi-saygı kasırgamın. Bir halat daha kopuyor yıldırımınızda. Pamuk ipliğine bağlıyım artık. En yitik hayallerini tükürüyor düşlerim Yağmur, gözyaşlarımda ıslanıyor Liman gittikçe uzaklaşıyor, kayboluyorum... Nefesimde kırıldı, Zamansızlığın kilidi, Suskun dudaklarımda, zaman sızlayarak inledi. Nedir, koca çınarı içinden oyan, Sevmeleri buharlaştırıp,ihanetlere sıkıştıran ? Neleri kaybettik, bulduk sanrılarımızda. Hak değirmeninde ilgi’siz’liği öğütürken, Kaç halı dokuduk, ayaklara serilen sevgimizden? Yok oluşun ipini, ip’siz’ çekerken, Umut muydu mutluluk, hoş’gör’melerin sisinde ? Onurlarımızı, kaça sattık dostluk tepsisinde ? Ve, kaç leşe ’insan’ diye ödün verdik. Bencillik, tutarsızlıkla savaşırken, Sıyrıldık yokluğumuzdan, yokuş yok oluşta! . Kırlangıçların göçü var, sırça köşkten Örülen duvarlarla, yıkılıyor kuytu köşelerdeki yuvalar Büyüyor, Güneş’ in kara deliği yüzsüzce. Çekiyorum gönlümün sıcaklığını, ihanet limanınızdan. Söküyorum halatlarımı, hoyratça sömüren dillerinizden. Anlayış memelerimden irin akıyor, Görmüyor musunuz, kan geliyor avuçlarınıza! Kazıyorum harcanmışlığımı ’ SİZCE ’ lerden, Önyargılarınızda sürükleniyor " hiçlik ". Suskularımda çığlıklanıyor acılarım. Gidiyorum...! Yalan soluklarınızda ölemezdim Acıya çerçeve şimdi kirpiklerim Gözlerim ki, Ağlarından ’saygı ’yı silemezdim. Şimdi, dönüp soruyorum yıpranmışlığıma Bu haklara sahiptiniz de... _____________Sahi, SİZ ! NEYİM diniz? Yaralı kalbimi, gözlerime gömüyorum sessizce Kalem kırılıyor dudaklarımda, _____________Gerekçede, ’ SİZ ’… KİM im diniz ? Neşe’e DİLDAR |
Kutluyorum.