..KEFENSİZ Giydim Hasretini...!
Bu gün
Sensizliğin duvağını diktim Koskocaman gözlerimin İpek ağlarına Zemherilerle acı yeşiline. İstanbul seni işledi Sahilimin aşk eteklerine Sevişini dokudum gidişli şiirlere Esrik hislerimle Yangının/dayım bu gün Yaşam perçemimde örgülendi Buğulu yorgunluğum Güneşin kızıllığına ektim Hasretinin gölgesini Yer inledi heybetinden. Ormanlar yankılandı ben gibi Fırtınaya düşeş yokluğunda Bastım yaralı yüreğime tenini Düşünle doyasıya Kan/ dım bu gün. Âşık Marmara kafa tutuyor Hırçın rüzgârıyla dağlara İstanbul çaresiz İstanbul sessiz Suskulu gözlerimde yıkanıyor Anadolu’nun gönül yangını kadını Yürek yarası ağıtlarda En acısı parçalanıyor dudaklarımda Hüzzamlar notalarda dağılıyor Kan/dayım bu gün Göz ağlarımda Efsunlu gülüşün asılıyor Yüreğimin gök yüzüne . Düğünü sığırcıkların Dans ediyorlar,ölümün kara renginde Kokun geliyor ıslak kanatlarında Yağmurunda şafağımın Kefensiz giydim hasretini Yoklardayım. Yok /dayım bu gün . Neş’e …. Hüznün şafak dudaklarında … |
En acısı parçalanıyor dudaklarımda
Hüzzamlar notalarda dağılıyor
Kan/dayım bu gün
Kutlarım,Güzel dizelerdi...Saygılarımla...