TECELLİ NURU
Ruhumu karartan dertlerim vardı.
Hayatın her günü zindan gibiydi. Evham beni duman gibi sarardı. İçimiz zifiri katran gibiydi. Boynuma kement atmıştı korkular Nefsime demirliydi tüm arzular Günahla yüklüydü coşan duygular Gönül fırtınalı liman gibiydi. Şaşmıştı mihrabımın pusulası Silinmişti aynamızın cilası Görünmezdi imanımın illası Gözümde yeryüzü tufan gibiydi. Sonsuza kadar uzardı meçhuller Boşlukta kalırdı bütün sualler Zihnimi basardı batıl hayaller Her ahvalim ahir zaman gibiyd. On dört asır uzaktaydı zuhuru Sanki refolmuştu iman huzuru Gönlüme doğmasa tecelli nuru Hayat sonsuza dek hicran gibiydi. |