Dedi...(Gülce / Bahçe)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Gülce: BAHÇE
GÜLCE EDEBİYAT AKIMI ŞİİR TÜRÜ : BAHÇE ******************** 1-Bu nazım türü, GÜLCE Nazım türlerinin hepsini ya da birden fazla türü bünyesinde bulundurandır. 2-Nazım türlerinin şiir içinde konuyla bütünleşen bir tarzda yer alması tamamen şairin insiyatifine ve şiirin akışına bırakılmıştır. 3-Bu nazım türünü öneren Yusuf BOZAN ’ dır. Saygılarımızla.... GÜLCE EDEBİYAT AKIMI Dikişi açık Lime lime postuna Sinmiş hüzünle Tepeden tırnağa güz. Azıcık kaçık Ufak tefek kederli Bir ihtiyarcık Ah, bir de kelli felli Düştü önüme... Dedi: Hayat kördüğüm, kulak verip dinledim Dedi: Dertler gücümüş, ölüm gerçek can fani Deneyerek gördüğüm dostlarımı anladım Bir ikiyle üçümüş, dördüncü nerde hani? Dedim: Niye kördüğüm İsteyene var düğün Ölümse, hangi öğün? ... Muhannete koz iken Dostların ihaneti Döğün allah’ ım döğün! Gör! Dedi ; Açta gör Şu bağrımda Gizli yara var! … Bir açabilsem… Diyecektim: Bendim ben Bağrındaki zâr! Birden gerisin geri... Eğdim başımı Göz yaşımı Sessizce İçtim, Zor… Dedi: Uzar da uzar bizim elin yolları Mayıs ayı gelende kokar burcu gülleri Dedi: Kınalı olur taze gelin elleri Beni soran hiçimiş, dostlarım nerde hani? Dedim: Elin neresi? Birden kesildi sesi Beti benzi nefesi! ... Meğer saklı derinde Arguvan ellerinde Bıraktığı neşesi! Dalgındı Feri kalmamış Sevgiliye adanmış Kahve yorgunu gözleriyle Yürek yakan bakışları dalgındı Sanki; kanadı kırılacak Dokunsan ağlayacak Omza konacak Serçeydi… Dedi: Suna boylumdur oturup ağlayan o Dedi: Gözüm suyuyla yeşerip çağlayan o Dedi: Hasret dağımı kor gibi dağlayan o Beni yoran taçımış o maral, nerde hani? Dedim: Bırak feryadı Bırak, düşünme yâdı! Yara kabuk bağladı... … Bir of çekip baraktan Zılgıtı kataraktan Maralına ağladı. Dedi: Artık dar gelir, buralardan gideyim Dedi: Dost bağı öksüz kalmış, nasıl edeyim? Dedi: Çağırsam n’olur, azraili? He deyim! Bir nefeslik göçümüş; Refika’m nerde hani? Dedim: Vakit geç değil Hayat hepten hiç değil Terki diyar göç değil. Çağır belki gelir yâr Bu son talih, son bahar Denesene, güç değil! Birden doğrularaktan Makas alıp yanaktan: "Gülüşü gamzeli Gönlümün yeli; Dur! " Dedi: "Dur, Gülce’li Deli, Dur!" Refika Doğan |