Adam Gibi Adam Babam
Ben babamı her sabah seherinde işe giderken üşürken gördüm
O eli öpülesi anamın hiç üşenmeden kalkıp demlediği çayı ısınmak için avuçlarken Hiç hayıflanmadan hiç gocunmadan ekmek parası kazanmaya giderken gördüm Oysa ki ne tatlıydı sıcak yatak hiç çıkasım gelmezdi içinden Bilirdim ki bir adım ötesi kardan kundak Ben babamı her sabah o kundakta gördüm.. Bazen güneş bile doğmamış olurdu Allahım ne ızdırap el yatağında uyurken o yola koyulurdu Hiç üşenmeden neden ben demeden Yıllar yılları o ekmek parasını kovalardı.. O günlerde sorsalar bana hani en büyük adam babamdı Dev gibi cüssesini bir pardüseyle sarardı Anamın sardığı el kadar lokma akşama kadar tok tutardı Bu ulu adam benim babamdı.. İspanyol paça pantolonu deri ceketi vardı Yakışıklıydı bir bakan bir daha bakardı Şanslıydım o adam benim babamdı Dağ gibi adam gibi adamdı.. O Adam benim babamdı.. Her nekadar kızdırmak istemesemde çocuk aklı işte haylazlığa koşardı Anam söylenir durur babam susardı Babamın susmaları hayra alamet değil ya derdim çocuk aklı işte yine haylazlığa koşardım Çok sinirlenince bir bakış, benim rengim atardı.. Birde misafir varsa evde Anlaşıldı yine menüde uyuma taklidi yapmak vardı.. Yufka yürekli babam her muzurluğumu çocukluğuma sayardı Bense korkumdan tirtir titrer çocukluğum rüyalara dalardı.. Sert mizaçlı yufka yürekliydi babamdı.. Dağ gibi, adam gibi adamdı.. Aylar geçti yıllar bitti Ben yirmilerimde babam halen sabah seherinde işe giderdi.. Deli çağım delikanlı yaşımdı O çocuk gitmiş kocaman elleri kocaman sözleri olan biri gelmişti Asiydi dik başlı babası gibi çatık kaşlı Hani belli edemesede kendine söyleyebildiği kadar gençti Artık bir şeyler değişmeli kendi yolunu çizmeliydi Olmazlara sürüklendi, haksızlığa kızdı biz böyle görmedik dedi.. Babam feleğin çemberinden geçmiş neyin ne olduğunu bilirdi Ama gençlik ya illaki kendini ispat etmeliydi.. Ben babamın oğluyum tuttuğumu koparırım hevesindeydi.. Ve bir müddet öylede gitti.. İş güç haksızlık şans bozuk düzen vs.. askerlik derken Askerlikte bitti.. Adam gibi adamın aklından kim bilir neler geçti.. Ama ben diktim kendi kararlarımı kendim verecektim.. Hak yemedim yedirmedim.. Çünkü ben babamdan böyle gördüm.. Zamane nin diline pelesenk olmuş kuşak çatışması.. Bizimkisi biraz iki ayrı fikrin çıkmazı Aslında güzel değilmi bir babanın oğlunun kendine ait fikirlerinin olması Ben onların yalancısıyım baba adam gibi adam dan olma- adamın iki ayrı dünyası Neyse işte.. Bilmezsin belki ama hayaliniz gelir yine gözüme Gurbet elde esen yelde o en sevdiğin Neşet Ertaş türkülerinde Dağ gibi adam gibi adamı bulurum her seferinde.. Fikret İZGİ |
İşte mutlulukta böyle bir şeydi.
Aynaya bakarken bile doğru bakmayı bilemezdik.
Hep parlak yüzüne bakardık. Halbuki, o, resimleri, arka siyah ziftli yerinde gösterirdi.
Bu gün kendi şiirimi yeniden kazandım. Çok mutluyum.