ViraneBir enkaza takıldı gözlerim, Yolculuğuma mola verdim. Seyre daldım. Kırık tabaklar,eski parça bezler Yırtılmış perdeler, Parça parça tuğla,fayanslar. Zamanda geri gittim bir an Gözlerinin içi gülen, Çocuklar var, oyun oynayan Mutfakta sevgiyle pişen yemekler Kurulmuş sofralar, bekler aile fertleri iftar. Bak şu köşede tevbe gözyaşlarıyla Islanan seccadeler Burada düğün neşesi sinmiş Duvarlar Şu duvar da ise ayrılıkla Hüzünlenmiş, cenaze meclisi izleri Ya yıkılırken bu ev, nasıl devrildi kimbilir, Çınar ağacı gibi. Bir çocuk sesi ile kendime geldim Hayatımı bu viraneye benzettim bir an Virane olmadan önce ne yapabilirsem... Bezm-i Elest/ İlahiaşk... Mihrican Ulupınar 17.08.2010 |
-Bu şiiri çok beğendim