yalnızlığıma...
Kaç kez uğurladım kendimi aklımda senle otobüs terminalinden uzaklara.
Seni geride bırakıp hayalini aldım yanıma. Anılarımızla doldurdum ceplerimi tıka basa. Bırakırken otobüs şehrin ışıklarını arkada, ışıklar söner gönlümün bütün odalarında. İşte o zaman bir mum yakarım yüreğimin zifiri karanlığında. Sonra geçerim mumun başına senli hikayeler anlatırım yalnızlığıma… |