CAN dediğin ne kadar dayanıklı olabilirki,
PARA dediğin seni nekadar yüceltirki,
AŞK dediğin ne kadar acıtırki,
DOST dediğin ne kadar zarar verebilirki,

bir zamanlar kemal bey diye biri vardı şanı şöhreti yerinde saygın bir iş adamı idi,sadık dostları ve sarsılmaz serveti onu dahada güçlendiriyordu yolunda yürüyen yada onun öyle biği güzel bir ilişkisi vardı.bizim buralar onunla gurur duyardı çünkü gerçek bir halkçıydı serveti onu şımartmazdı aklısında kötülük yada kötüye onu meyl edecek bir düşünce yoktu,
bir sabah oyanırken yanındaki kadını bulamadı yoktu çünkü orda bakala kadar gitti sandı ama bekledi gelmedi gittiğini anlayınca kalkıp işine gitmek istedi ve yola kuyundu işe gitmek için baktıki ne araba nede şöfür var evin önünde arkadan biri ona seslendi kemal bey diye döndü baktı arkasına karşısında bir yaşlı amca elinde kemal beyin oturduğu evin tapusu tapuyu kemal beye verdi bakması için kemal bey baktı ve dediki bu tapo benim evin tapusu ama bir değişiklik var bu tapuda burda evin sahibi benim eşimdeğilde sizsiniz ,
yaşlı amca dediki ben satın aldım burayı dün eşinizden
güle güle oturun dedi ve gitti kemal bey,
şirketin kapısına gitti onu içeri almadılar çünkü ev gibi bütün malı mülkü karısının üstüneydi ve kapıdaki görevli ona şunu dedi nalan hanım sizi burda görürse beni kovar lütfen ozaklaşın tabi buna kalp dayanmaz yenik düştü kalbine kemal bey küçük bir bay pas yaşadı ve akrabalarının birinde kalıyurdu artık kalacak hiç bir yeri kalmamıştı her gün dua ediyurdu allaha canını alsın diye sanki bundan sunraki hayata dahada kötü olacağını bilir gibiydi ve bir gün eski mahalesine gitmek istedi dostlarını görmek için tekerlekli sandalyeyle onu götürdüler,
ençok sevdiği
en çok güvendiği
ve en çok sır paylaştığı dostuna gitti kapıya gitip zile pastılar kapıyı dostu açtı aynı yaşta olmalarına rağmen dostu daha genç daha bakımlı ve dinç kalmıştı kemal bey tm aksine ,
kemal bey dostuna şöyle bir şaka yaptı,
evde kalmış dostum daha kendine birini bulup evlenmedinmi
dostu yokya ben evlendim bir kızım bile var kızım şu an okulda ama eşim mutfakta bize çay pişiriyur
kemal’ e çağır gelsinde görelim yengemizi çağırır ve içeriye gelir kaırısı nalanın ta kendisi olduğunu anlayınca kemal bey ordan hemen gitti ve anladıkı da çürükmüş.
NOT;bunu bir gence anlatığı zaman kemal bey başından geçmiş gibi değilde bir masal gibi anlatırmış ( bana anlattığı zaman bunları bu can yaşadı dedi)