Ben sustum kalbim konuşuyor
Derinlerden bir yerden
Çat diye bir ses Oda ne ne oldu şimdi Etrafa bakındım sorgulu gözlerle Kırılan düşen neydi bilemedim Bir hüzün akabinde bir efkar sardı beni Sessizlikte sesler kulağıma fısıldadı Uzaklarda arama çat sesi Hassas duygusal melankolik Kırılan kalbimin sesiydi Kıran kimdi Ah kalbim bana söz hakkı tanınmadı Düşman bombaları gibi ardı ardına sıralandı Seni ezen kişi ismi gibiydi savurdu savurdu Geldi geçti seni koruyamadım Şakağımdan değil en in ce yerimden vuruldum Seni kıran sendeki hassasiyeti bilseydi Sanırım kendi diline kendi kalemine ceza verirdi Bir müsade etseydi izin verseydi şaşkınlığımı dile getirebilseydim Kalemimi konuşturmaya yeltenirken Salavat getirmem gerekiyordu Öyle olur olmazları biriktirmişki içinde Aslında mantığını çalıştırsaydı Huysuz virjin diye bildiği beni hiç laf altında kalırmıydım Gerçekten huysuz olsaydım Ne kadar sabırlıydım oysa gerçek huysuz Konuştururmuydu kendine LONDRA daki savcılar bile böyle acımasız değildir Oysa siz yargısız infazsız kalemi kırdınız Ok tam isabet 12 den vurdunuz kalbimi Ne diyeyim Canınız sağolsun |