Tek Sevenlere Gelsin...
Biz Bir gecede alışığız sessizliğe,
Bir rakı sofrasında unuturuz; Kurşunların nişangâhı yüreğimiz, Birde sızlayan türkülerin, Papatyaları andıran yüzünde. Ne kelimedir giden sevgiliyi unutmak, Ne yürektir yeni yare sedirde yer verir, Bir kere yandı mı yürek yangınlarda, Hangi ilahi güçtür ki tekrar canlandırır, Sensizlikte sevdim gecenin karanlığını, Güneş serpince ışıklarını umutlarla, Ayrılığın tokadını yüzüme vurur, Dönme bırakıp gittiğin yoldan geri, Gönül doldu gam ve kederlerle, Kabuk bağlamış hain acılara yok yeri. Tek sevenlerdenim, kapılar kapandı, Mutluluk rüyasındayken, senin peşinde, Hazin gözyaşlarının şefkatli ellerinde uyandım, Bir papatyayı tek sevenlere adadım. |
Bazen de hüznün kendisi olup dalıyor yaşamımıza.
Güzel şiir için kutlarım