Görür Kör
karanlıkta yürürüm ben,
izim bellidir. aydınlıkta giderken sen , ayak bastığın aydınlık yerleri karanlıkta takip eder; karartırım izlerini... gideceğin yeri görebilmek için aydınlık günde gitmiştin; karanlık günde ben arkandan gelirim, aydınlığa ihtiyacım yok..! olsa da görecek gözüm yok..! gözlerinsiz göremem bilmez misin?!. körü körüne sevdiğim, sana bakmasamda görmesini bilirim, körlüğüm görünmez yapmaz seni... görmek için göze ihtiyaç duymak, acizlik işi..! sen, acizler güzeli; göremem diye götürdün gözlerini, görebiliyor musun bari görür kör olan sevgimi; yoksa kör müsün eskisi gibi ?!. |