İŞÇİ
Alın terini yer lokmalarından
Kıt kanaat yaşar zorlanır işçi Patronun tepeden bakmalarından Eğik başı ile horlanır işçi Bir sohbet kurulur işçiden, işten Ekmek çıkarılır demirden, taştan Her gün yeni hayat sil geri baştan Bir yağlı tuluma sarlanır işçi Demir pamuk olur nakış verilir Ağaç işlenerek melik örülür Camdan büyütülür uzay görülür Ayaz karşısında korlanır işçi Tatil, gezi bilmez geçim yüzünden Dağ olur ihtiyaç yıllık izinden Dayanır, dayanmak vardır özünden Çektiği ardından sırlanır işçi Çağlayan kesilir dağlar kazılır Santraller kurar tarih yazılır Eli taş altında çıkmaz ezilir Kömürü toz eder kirlenir işçi Zorun adamıdır yıldırmaz acı Emeği çalanda olur davacı Vatanın aşığı ekmek baş tacı Kolunun gücüyle nurlanır işçi Geceyi gündüzü ortak ederek Kaleye harç olur bayrağa direk Bilir ki millete bir devlet gerek Geri kalmışlıktan arlanır işçi Çoğu arar iken aza sevinir Vaatler çoğalır dinler avunur Elindeki nasır hakkı savunur Olsaları sayıp varlanır işçi Kalendere sıkın derler kuşağı Haramzade kalın sever döşeği Ekiyoruz tuttuğunda başağı Belki toparlanır derlenir işçi Haşim Kalender |