BENİ EYLÜL VURUYOR
dilimde sahipsiz bir türkü
hangi teline vursam sazımın sen oluyor beni bu eylül vuruyor orta yerinden çatlıyor sabır taşım nefessiz kalıyor yağmurlar ve senden sonrası uçurumun kenarı hep... her sabah ayaz yemiş bir uykudan uyanıyorum sonbahar düşüyor dallarından bu şehrin bir de yokluğun üşüyorum... beni eylül vuruyor hiç bir gitmek böyle kanatmadı şiirlerimi böyle acıtmadı hiç bir ayrılık ve hiç bir sonbahar böyle yalnız bırakmadı beni... şimdi bu şehrin sokaklarında akşam oluyor hangi yokuşuna çıksam ak değil ... sen yoksun küskün bir gün batımı oluyor yaşamak dediğin hangi yoluna çıksam çıkmaz... sen yoksun üşüyorum beni eylül vuruyor hangi ağacın dibinde unuttum gölgemi hangi yol kenarı bana yabancı ve yasak sokakları bu şehrin sarılamıyorum beni yokluğun tüketiyor dilimde sahipsiz bir türkü hangi teline vursam sazımın sen oluyor... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |