Yangınlardayım
yanginlarim vardi benim,
ellerimde avuçlarimda ateş ve saçlarimda güneş kokardı buram buram bir yağmur havası ve yanardı tenim oysa göz görmez,gönül bilmezdi yokluğunun verdiği acıyı ve sen ansızın düşünce rüyalarıma, uykularıma uykular yanardı geceyle beraber! çarşafa sarılmış bir avuç keder, yalnızlık eşlik ederdi yüreğime... yangınalrım vardı alev alev, ayaklarımda zincirler ve sözlerim yakardı tüm acı sözleri. oysa dil söylemez,yürek dinlemez olmuştu ve sen amansızca susunca düşlerime; düşlerim konuşurdu benimle! yangınlarım vardı ve ben yanardım sensizlikte, üzerime düşerdi gözyaşlarım ama ıslanamazdım! yokluğuna kapılmıştım ben, tutsaktım yalnızlığıma yangınlardaydım... şimdi kül olurken bedenim, hala yanıyor yüreğim; inatla... |