ANIMSAYINCA ÇANAKKALE VE SARIKAMIŞ’I
“Mazlumların intikamı olmak için doğmuşum.
Volkan söner, lâkin benim alevlerim eksilmez; Bora geçer, lâkin benim köpüklerim kesilmez. Bırak beni haykırayım, susarsam sen mâtem et; Unutma ki şâirleri haykırmayan bir millet, Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir; “ M.E.Yurdakul. ANIMSAYINCA ÇANAKKALE VE SARIKAMIŞ’I Kötü bir yoksulluk çalmış yurdumun kapısını; Tutsak zamanın iç çekişli soluğuna takılıp, tam teslimiyete savunmadan boyun eğmişiz. Yüreklerimizdeki saklı yetmiş binlerin; varlıkları ve yoklukları, buz kesince, Derinden bir “Ah” çekiyorum: Anımsayınca Çanakkale ve Sarıkamış’ı Bir kâbus gibi düşler; Beyaz beyaz çekiyor ortasına vatanseverleri, Tadılmamış sevinçleri, hayalleri gelince usa; akıl bile şaşırıyor yolunu... Sinsi, hain, kör umutlar, bir de şu acayip suskunluk kuşatınca ruhumuzu, Derinden bir “Ah” çekiyorum: Anımsayınca Çanakkale ve Sarıkamış’ı Çaresizlik kalemizi sımsıkı, hem içten hem dıştan kuşatmış. Yağız atlar gibi şehitlerimizin feryatları, dalga dalga yayıldıkça yüreğime, Birkaç bin Haçlı yularına, tutununca varsıl düşlerimiz, satılınca umutlarımız, Gönlümdeki sessiz isyanlar büyüyor, sol yanım asi bir öfkeyle tepiniyor Derinden bir “Ah” çekiyorum: Anımsayınca Çanakkale ve Sarıkamış’ı Ufukta kahredişler çizilirken, acı işgal ediyor tüm hücrelerimi. Üstelik elinden tutamadığım, şanlı tarihimin, şifresini de yitiriyorum. Çaresizlik urganı boynumda; toprağımdaki bağımsızlık ateşini yakamıyorum. İçten içe kızıyorum kendime; ”Kahretsin, o soylu direnişimiz, ülkümüz hani nerede?” Yıl 2016 ve başım öne eğik; Şu an kendimden utanıyorum Derinden bir “Ah” çekiyorum: Anımsayınca Çanakkale ve Sarıkamış’ı 18.03.2009/Akçay Emine PİŞİREN Not: Bu şiir şehitlerimizin anısına yazılmıştır. Ben yaşadıkça Rabbim izin verdikçe şiirimin son kıtasındaki tarihi güncelleyeceğim. RUHLARI ŞAD OLSUN M.K.ATATÜRK’ÜN VE ŞEHİTLERİMİZİN. |
Elinden tutamadığım şanlı tarihimin, şifresini de yitiriyorum
Çaresizlik ipine asılıp, toprağımdaki bağımsızlığı sulamayıp kurutuyorum.
İçten içe kızıyorum kendime;”Kahretsin, o soylu direnişimiz, hani nerede?”
Yıl 2011 ve başım öne eğik; Şimdi kendimden utanıyorum
Anımsayınca Çanakkale ve Sarıkamış’ı bir “Ah” çekiyorum
OKUYUNCA BÖYLE GÜZEL ANLAMLI ŞİİRLERİ BENİMDE ACIYOR BEYNİMİN HÜCRELERİ DİKEN OLUP BATIYOR BEDENİMİN TÜYLERİ. NE OLDU BİZE? CANDAN ÖPÜYORUM SEVGİ DOLU YÜREĞİNİ. SEVGİMLE...