İnsanca
açlıktı yaşam savaştı
kansız ve kanla beslenen acımasız bir ejderha kıl nasıl büyürse itirazsız uzar tırnak aşk nasıl bir hayvansal çelişki değilse yalnızlık aç kurt misali beklerken eşiğinde kapının bir denizdi belki biz belki balık belleğimizle üç saniyelik unuturduk tekrar tekrar miras kaldığını aslında çarpık adımlarımızın çoğunun yansıttığımız kadar akıllıydık yüreğimiz kadar maskeli güneş milyonlarca kez doğsa da biz hala güne tutsak öldüresiye bir kış bir yerlerde bir yerlerde öldüresiye bir yağmur ama ıslattıysa anımsardık ancak ancak kavurduysa tenimizi güneş bir dişiydi gerisi kurgulu bir erkek tüm yanlışlara aralık tüm ütopyalara denk Fikret Şahin |